زیر آسمان شب

یادت  را انداختم بیرون  به رباله دان تاریخ  

به همون جایی که تعلق داشت

 پس بررای همیشه همان جا مدفون شود

یاد آوری اش حالم رابه هم می رند

 اگه به یــــــه نفر قول دادے باهــــــاش بمونے ...

دیگه حق ندارے چراغ امیــــــد دلشو خــــــاموش کنے ...

رو حرفــــــت باش و عاشقش بــــــاش...

مطمــــــئن باش دنیــــــاشو به پات میــــــریزه...

چقدر خوشحــ ــال بود شیطــ ــان وقتے سیبــ را چیدم …
گمان مے کرد فریب داده استــ مرا
نمے دانستــ تو پرسیده بودے :
مرا بیشتر دوستــ دارے یا ماندن در بهشــ ــتــ را…

تو فقط  قـــــــــــــرار بگذار... هــر جـای دنـیـا کـِه بـاشی به دیـدارتــو خـواهـم آمد چـمـدان خـاطــره ها را هَم خواهـم آورد..  

سخـــــــــتــی تــنهــایی را وقتـــــی فــــهمیـــدم
کــ ــه دیــدم مترسکـــــ

بـه کــلاغ میــ ــگویــد:

هرچــقدر دوستـــ ــ داری نوکــ بزن

فقـــط تنهــام نــذار!!

در سرم تویی

در چشمم تویی

در قلبم تو

من ، عکس دسته جمعی توام . . .

همه می گویند “سخت گیر”م!

راست می گویند

همین است که انقدر “سخت”

به تو “گیر” داده ام . . .

هـمیـــنـــ  کهـــ  تــــــــــو  میدانـــیـــ دوسـتتـــــ دارمـــ کافیستـــ ….

بگـــــذار خفـــهـــ کنـــــد خـــــودشــــ را دنیـــــــــــا…